مطالعه تنوع ژنتیکی توده های گل راعی (hypericum perforatum l.) ایران با استفاده از نشانگر های بین ریزماهواره ای

گل راعی یک گیاه دارویی با متابولیت های ثانویه فراوان می باشد که دارای خواص درمانی ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد قارچی و همچنین فعالیت ضد افسردگی است. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی 29 توده گل راعی متعلق به هشت جمعیت جمع آوری شده از استان های آذربایجان غربی، گیلان، تهران، سمنان، کردستان، لرستان، اردبیل و گلستان با استفاده از 12 آغازگر نشانگر issr بررسی گردید. تعداد باندهای هر آغازگر از 11 تا 26 متغیر بود و در مجموع 221 قطعه تکثیری امتیازدهی شدند که از این تعداد 196 مکان چند شکلی نشان دادند. میانگین محتوای اطلاعات چند شکلی آغازگرها (pic) 37/0 برآورد گردید و آغازگر های 841y–ubc و ubc-807 بالاترین مقدار pic (41/0) را نشان دادند. بررسی دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش الگوریتم upgma تنوع بالایی را در بین توده های مورد بررسی نشان داد. بیشترین فاصله بین توده 23335 از اردبیل با توده های 17982 و 14206 از آذربایجان غربی و بین توده های 33337 از گیلان و 17982 از آذربایجان غربی و کمترین فاصله ژنتیکی بین توده های 13180 و 13347 از گیلان مشاهده شد. واریانس مولکولی درون جمعیت ها (توده های درون استان ها) و بین جمعیت ها (بین استان ها) به ترتیب 78 درصد و 22 درصد از واریانس کل داده ها برآورد شد که این توزیع واریانس نشان دهنده تنوع ژنتیکی بالا بین توده های مورد بررسی در هر ناحیه جغرافیایی بود. نتایج این پژوهش نشان داد که نشانگر های issr بطور مؤثری می توانند برای مطالعه تنوع ژنتیکی توده های گل راعی استفاده شوند.